“Halka” w autorskiej i eko wersji w Ceglarni!
Administrator
14 sierpnia 2019
Oryginalną wersję wileńską “Halki” z zachowaniem wersji fortepianowej, można było zobaczyć w nietypowej scenerii Ceglarni w Jarosławkach. Opera w dwóch aktach z librettem Włodzimierza Wolskiego miała swoją premierę 1 sierpnia 1848 r. w Wilnie. Historia Halki nieszczęśliwie zakochanej i porzuconej przez Janusza dziewczyny ze wsi jest na tyle uniwersalna, że pomimo tego, że minął ponad wiek od jej pokazania światu, nadal jest aktualna. Rok 2019 jest Rokiem Moniuszkowskim. Dlatego Ogólnopolskie Stowarzyszenie Z Muzyką do Ludzi oraz Centrum Kultury Książ Wlkp. zdecydowały się na produkcję tej właśnie opery.
8 sierpnia zawodowym śpiewakom operowym na czele z Katarzyną Hołysz i Damianem Wilmą, którzy już po raz kolejni wzięli udział w projekcie kulturalnym “Palimy się do muzyki!”, tradycyjnie towarzyszyli ochotnicy-statyści. “Halka” spotkała się z wielkim zainteresowaniem licznego grona widzów i entuzjastycznie była przez nich oklaskiwana. Spodobała im się również wersja “ekologiczna” opery. Minimalistyczna scenografia i stroje wszystkich występujących osób autorstwa Centrum Kultury miały również być przekazem, jak bardzo zaśmiecamy świat w XXI w.
Obsada:
- Katarzyna Hołysz – Halka
- Magdalena Makowska-Pabich – Zosia
- Damian Wilma – Janusz
- Tomasz Rak – Jontek
- Piotr Lempa – Cześnik
- Jan Szurgot – Marszałek
Statyści:
- Mariola Kaźmierczak
- Anna Kaczmarek
- Anna Perz
- Katarzyna Chilińska
- Zuzanna Krzyżaniak
- Monika Bulińska
- Klaudia Wachowiak
- Maria Przybylska
- Justyna i Darek Horała
- Paweł Walkowiak
- Mirosław Stężycki
- Marian Kołodziejczak
- Mariusz Wojciechowski
- Katarzyna Nowak
- Zofia Grześkowiak
- Antonina Niewińska
Fortepian – Danuta Antoszewska
Chór – Zespół Solistów Chóru Teatru Wielkiego w Poznaiu “Opera Art”
Reżyseria – Ewa Biały, Katarzyna Hołysz
Scenografia i kostiumy – Centrum Kultury Książ Wlkp.
Projekt był współfinansowany przez:
- Samorząd Województwa Wielkopolskiego,
- Centrum Kultury Książ Wlkp.,
- Starostwo Powiatowe w Śremie
Fot. arch. Tydzień Ziemi Śremskiej
